Vlees, het dilemma…

Als mijn vader vroeger thuiskwam van zijn werk, dan rook hij naar koeien. Dat was niet vies, dat was gewoon zo.

Als ze aan mij vroegen, wat doet je vader, dan antwoordde ik steevast ‘iets met koeien’.

Mijn vader

In onze wei stonden geiten. Toen de moeder de kleintjes verstootte, heeft mijn vader ze liefdevol grootgebracht. Elke ochtend vroeg in de weer om de fles te geven. De kippen dartelden eromheen.

Bij het ontbijt verse eitjes. In de middag slachtte mijn vader de kippen. Hij hing ze ondersteboven aan de boom. Mijn moeder maakte er soep van.

We aten thuis weinig vlees. Maar als we vlees aten, dan was het liefdevol, vitaal vlees, zoals mijn vader zei.

Collectief vleesbewustzijn

Pas later maakte ik kennis met ‘avg‘, het dagelijks menu van de gemiddelde Nederlander. Aardappels, vlees en groente is wat traditioneel de pot schaft.

Vandaag de dag zijn steeds meer mensen zich er van bewust dat het anders moet. Elke dag vlees op het bord, is de vanzelfsprekendheid voorbij. Anno 21e eeuw doet het collectief vleesbewustzijn zijn intrede.

Milieu

Want de productie van vlees trekt een zware wissel op het milieu en het klimaat. Voor het verbouwen van veevoer worden bossen gekapt, wat leidt tot verlies van natuur en biodiversiteit. 

De overload aan dierenpoep zorgt voor de vergiftiging van bodem en grondwater.  En de koeienscheten leveren een aanzienlijke bijdrage aan de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen.

Gezondheid

Daarnaast brengt het eten van (veel) vlees risico’s met zich mee voor de gezondheid. Hierbij gaat het niet alleen om rood en bewerkt vlees. Maar door de intensieve veehouderij is de kwaliteit en voedingswaarde van vlees aanzienlijk gedaald.

De dieren komen nauwelijks buiten, krijgen weinig beweging en worden gevoed met een onnatuurlijk dieet van granen en mais. Door de omstandigheden worden ze sneller ziek en krijgen ze medicatie toegediend. 

Van vitaal vlees is geen sprake meer!

Morele dilemma

Daarnaast is er het morele dilemma. Mogen we wel of niet dieren doden. Hoe meer je te weten komt over de bio-industrie, hoe lastiger het dilemma wordt. 

Feit is, dat het doden en slachten van dieren nog nooit op zo’n grote schaal is gebeurd.

Gezamenlijke verantwoordelijkheid

Welke afwegingen eenieder maakt is persoonlijk. Maar we hebben wel een gezamenlijke verantwoordelijkheid. 

Om onze natuur, gezondheid, klimaat en het dierenwelzijn te beschermen, moeten we kritisch kijken naar wat we eten én hoe we dat eten produceren. 

Gezondheid en welzijn voorop, in al zijn facetten! 

Hoe kritisch ben jij?

Ik ben ervan overtuigd, dat een overwegend plantaardig voedingspatroon een aanzienlijke gezondheidswinst kan opleveren voor onszelf en onze omgeving. Maar je moet wel heel goed weten wat je doet!

Bewust kiezen is niet altijd even eenvoudig. Want de voedselindustrie laat ons geloven dat we met de vegetarische alternatieven een stap in de goede richting maken. Het is ‘best lekker’. Maar of onze gezondheid hierbij gebaat is, is nog maar de vraag…

Respect en aandacht

Na jaren experimenteren eten we thuis nog steeds vlees, hooguit 2 dagen in de week. Maar als we vlees eten, dan is het lokaal, biologisch, vitaal vlees. 

Het krijgt het respect en aandacht op het bord dat het verdient.